Μεταλλάξεις του εξονίου 12 του γονιδίου NPM1

Το γονίδιο NPM1 κωδικοποιεί για μια πολυ-λειτουργική φωσφοπρωτεΐνη, και μεταλλάξεις του γονιδίου που εντοπίζονται στο εξόνιο 12 είναι συχνές σε ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία (AML) και φυσιολογικό καρυότυπο . Έχουν επίσης αναφερθεί μεταλλάξεις του γονιδίου NPM1σε 46% έως 62% των ασθενών με de novo AML και φυσιολογικό καρυότυπο. Οι μεταλλάξεις στο εξόνιο 12 συνήθως προκαλούν μετατόπιση του πλαισίου μετάφρασης (frameshift) και ανωμαλία στη κυτταροπλασματική μετατόπιση της πρωτεΐνης.

Εφαρμόζεται ανάλυση της αλληλουχίας του DNA (bidirectional automated fluorescent DNA sequencing) όλου του εξονίου 12 του γονιδίου NPM1, για την ακριβή ανίχνευση όλων των πιθανών μεταλλάξεων.

Μεταλλάξεις D835Y και ITD στο γονίδιο FLT3

Οι μεταλλάξεις D835Y και ITD (internal tandem duplications) του γονιδίου FLT3 (FMS like tyrosine kinase 3) εμφανίζονται ανεξάρτητα κι αποτελούν τις πιο συχνές σωματικές μεταλλάξεις στην οξεία μυελογενή λευχαιμία (AML). Η ανίχνευση των παραπάνω μεταλλάξεων αποτελεί σημαντικό προγνωστικό δείκτη για τους πάσχοντες, για την εκτίμηση του κινδύνου αναζωπύρωσης (relapse).

Εφαρμόζονται οι τεχνικές minisequencing και ειδική αντίδραση PCR, σε δείγμα περιφερικού αίματος ή μυελού, με ευαισθησία ανίχνευσης της μετάλλαξης σε ποσοστό ≥5% των κυττάρων.

Η εξέταση μπορεί να συνδυασθεί με:

​Μεταλλάξεις S505 και W515 του γονιδίου MPL

Μεταλλάξεις στο εξόνιο 10 του ογκογονιδίου MPL έχουν ανιχνευθεί σε περίπου 5% των ασθενών με πρωτοπαθή μυελοΐνωση (PMF) και ιδιοπαθή θρομβοκυττάρωση (ΕΤ), που είναι αιματολογικές νεοπλασίες της ευρύτερης κατηγορίας των μυελοϋπερπλαστικών νεοπλασμάτων. Το γονίδιο MPL κωδικοποιεί για μια διαμεμβρανική κινάση τυροσίνης κι οι πιο κοινές μεταλλάξεις εστιάζονται στα κωδικόνιο 505 και 515 του εξονίου 10. Αυτές οι μεταλλάξεις έχει αποδειχθεί ότι προάγουν ενεργοποίηση της σηματοδότησης JAK/STAT και συμβάλλουν στην εκδήλωση του κακοήθους φαινότυπου. Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταλλάξεων του MPL έχουν ανιχνευθεί σε δείγματα αρνητικά για τη κοινή μετάλλαξη JAK2 V716F, που υπάρχει στα μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα, αν κι έχει αναφερθεί ένας μικρός αριθμός περιστατικών και με τις δύο μεταλλάξεις.

Η ταυτοποίηση των παραπάνω μεταλλάξεων του γονιδίου MPL είναι χρήσιμη στη διάγνωση ενός μυελοδυσπλαστικού νεοπλάσματος κι είναι ενδεικτική της ύπαρξης πρωτοπαθούς μυελοΐνωσης (PMF) ή ιδιοπαθούς θρομβοκυττάρωσης (ΕΤ).

Η InterGenetics εφαρμόζει την απευθείας στοχευμένη ανάλυση των μεταλλάξεων S505 και W515, με τεχνική που είναι σε θέση να ανιχνεύσει την παρουσία μετάλλαξης σε ποσοστό ≥10% των κυττάρων στο δείγμα.

Χρόνος απάντησης: 5 ημέρες

​Μεταλλάξεις του εξονίου 9 του γονιδίου CALR

Η διαγνωστική προσέγγιση στα μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα (MPNs) περιλαμβάνει συνήθως την ανίχνευση ενός κλωνικού δείκτη, όπως την ύπαρξη μετάλλαξης στα γονίδια JAK2 ή MPL. Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με πρωτοπαθή μυελοΐνωση (PMF) ή ιδιοπαθή θρομβοκυττάρωση (ΕΤ) δεν έχουν μεταλλάξεις στα δυο παραπάνω γονίδια, όμως πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών αυτών (~50-90%) φέρουν μεταλλάξεις στο γονίδιο της καλρετικουλίνης (calreticulin – CALR).

Οι μεταλλάξεις εστιάζονται στο εξόνιο 9 του γονιδίου CALR και περιλαμβάνουν διάφορες μικρο-ελλείψεις/μικρο-προσθήκες (indels) στο εξόνιο 9, που μετατοπίζουν το πλαίσιο ανάγνωσης κι οδηγούν στην παραγωγή μη-λειτουργικής πρωτεΐνης. Οι μέχρι σήμερα μελέτες δείχνουν ότι μεταλλάξεις του γονιδίου CALR δεν βρίσκονται σε ασθενείς με άλλα μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα, όπως χρόνια μυελογενή λευχαιμία και αληθή πολυκυτταραιμία (polycythemia vera – PV), κι ούτε σε ασθενείς με μεταλλάξεις στα γονίδια JAK2 ή MPL. Παρόλο που μεταλλάξεις στο εξόνιο 9 του γονιδίου CALR είναι ειδικές για την πρωτοπαθή μυελοΐνωση (PMF) ή ιδιοπαθή θρομβοκυττάρωση (ΕΤ), μπορεί να ανιχνευθούν και σε ορισμένους ασθενείς (~8%) με άλλα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα, ιδιαίτερα σε ασθενείς (~10%) με απλαστική αναιμία, δακτυλιοειδείς σιδηροβλάστες και θρομβοκυττάρωση (RARS-T).

Η InterGenetics εφαρμόζει την απευθείας ανάλυση της αλληλουχίας του DNA (automated bi-directional fluorescent DNA sequencing) του εξονίου 9 του γονιδίου CALR, κι η εφαρμοζόμενη τεχνική είναι σε θέση να ανιχνεύσει την παρουσία μεταλλάξεων σε ποσοστό ≥20% των κυττάρων στο δείγμα. Η εξέταση δεν προορίζεται για την ανίχνευση ελάχιστης υπολειμματικής νόσου.

Γονίδιο DMD – Μυϊκή δυστροφία Duchenne/Becker μόνο για σημειακές μεταλλάξεις (Duchenne muscular dystrophy for point mutations only)

OMIM 300377