Είναι γνωστό ότι, μεταξύ άλλων, γενετικές κι επιγενετικές βλάβες επιδρούν στην ‘ποιότητα’ του σπέρματος κι οδηγούν σε ανδρική υπογονιμότητα. Για παράδειγμα αυξημένο ποσοστό ανευπλοειδισμού στο σπέρμα απαντάται με σχετικά μεγάλη συχνότητα στους υπογόνιμους άνδρες, ειδικότερα σε αυτούς με μη-αποφρακτική αζωοσπερμία, ενώ αυξημένο ποσοστό απόπτωσης στο σπέρμα (προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος), αντίθετα, οδηγεί σε πληθυσμό σπερματοζωαρίων με χαμηλή δυνατότητα γονιμοποίησης και συντήρησης του αναπτυσσόμενου εμβρύου στα πρώιμα στάδια.
Οι μέχρι σήμερα κοινά εφαρμοζόμενες εργαστηριακές τεχνικές (FISH) για τη μελέτη ανευπλοειδισμού κι απόπτωσης στο σπέρμα, έχουν σημαντικούς περιορισμούς, όπως τα ιδιαίτερα ακριβά αντιδραστήρια, τον μεγάλο χρόνο επεξεργασίας, την αδυναμία εφαρμογής σε μεγάλο αριθμό σπερματοζωαρίων, κ.α..
Επομένως, η εργαστηριακή διερεύνηση των παραπάνω παραμέτρων μέχρι σήμερα παραμένει σε μεγάλο βαθμό υποκειμενική κι ατελής. Η εφαρμογή της τεχνολογίας της κυτταρομετρίας ροής (flow cytometry) όπως έχει εξελιχθεί σήμερα, αποτελεί τη μέθοδο αναφοράς (‘state of the art’) στη μελέτη του σπέρματος.
H ανάλυση του σπέρματος με κυτταρομετρία ροής (flow cytometry) επιτρέπει, για παράδειγμα, την ταυτόχρονη, αντικειμενική κι ακριβή:
Πρόκειται για τον υπολογισμό του ποσοστού των σπερματοζωαρίων που φέρουν αριθμητικές χρωμοσωματικές ανωμαλίες (δύο ή περισσότερα αντίγραφα απο το κάθε χρωμόσωμα) και τα οποία θα οδηγούσαν σε παθολογικά έμβρυα.
Η απόπτωση είναι η διαδικασία του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου, που είναι καταρχήν ένα φυσικό φαινόμενο . Η εξέταση εδώ αφορά τον υπολογισμό του ποσοστού των αποπτωτικών σπερματοζωαρίων, που όταν είναι αυξημένο, οδηγεί σε δυσκολίες επιτυχούς γονιμοποίησης και διατήρησης του εμβρύου.
Το ‘σπάσιμο’ του DNA (DNA fragmentation) συμβαίνει στα τελικά στάδια του κυτταρικού θανάτου. Η εξέταση εδώ αφορά τον υπολογισμό του ποσοστού των σπερματοζωαρίων, που φέρουν ‘σπασίματα’ στο DNA τους (και επομένως είναι νεκρωτικά) και τα οποία δεν θα οδηγούσαν σε επιτυχή κύηση.
Η εξέταση εδώ αφορά του αριθμού των λευκοκυττάρων του αριθμού του σπέρματος, που όταν είναι αυξημένος υποδηλώνει, μεταξύ άλλων, την πιθανή ύπαρξη φλεγμονής.
Το ακρόσωμα αποτελεί μέρος του σπερματοζωαρίου, βασικό για την επιτυχή διείσδυσή του στο ωάριο και επομένως στη γονιμοποίηση του. Το τεστ αυτό αφορά τον υπολογισμό του ποσοστού των σπερματοζωαρίων, που φέρουν ανωμαλίες στη δομή του ακροσώματος και επομένως δεν είναι σε θέση να γονιμοποιήσουν με αυξημένη επιτυχία το ωάριο.
